Jeżeli mówimy o kości miednicznej to są to połączone nieruchomo 3 kości – łonowa, kulszowa oraz biodrowa. Natomiast kość krzyżowa, kość guziczna oraz prawa i lewa kość miedniczna tworzą nam całą miednicę.

Patrząc na miednicę z przodu pierwszymi kośćmi, które tworzą spojenie łonowe są kości łonowe. Od dołu natomiast są kości kulszowe, na których siadamy. Największa z wymienionych jest kość biodrowa widoczna od góry. Charakterystyczną strukturą, którą jesteśmy w stanie wyczuć jest talerz kości biodrowej. Kość krzyżowa oraz guziczna jest przedłużeniem kręgosłupa, których kręgi podczas ewolucji ujednoliciły swoją strukturę. 

Warto zaznaczyć, że u dziecka struktura miednicy składa się z 3 odrębnych kości, które połączone są warstwą chrząstki. Dopiero wraz z wiekiem następuje proces kostnienia, a z nim unieruchomienie.

Jako, że miednica jest zlokalizowana centralnie w naszym ciele ma połączenie zarówno z kośćmi kończyn dolnych, jak i kręgosłupem. Głowa kości udowej tworzy staw biodrowy wraz z panewką, którą razem tworzą kości biodrowa, łonowa oraz kulszowa. 

Kolejne połączenie występuje pomiędzy miednicą, a kręgosłupem. Odcinek, który bezpośrednio się z nią łączy to krzyżowy tworząc staw biodrowo – krzyżowy. Dzięki niemu przenoszone są obciążenia z górnych partii ciała. 

Oprócz tych dwóch stawów z miednicą i kością krzyżową łączy się 36 mięśni, co tylko zapewnia nas, że ich ustawienie – szczególnie jeśli chodzi o to nieprawidłowe – ma bardzo duży wpływ na całe ciało.

Poprawną stabilizację zapewnia nam również bogaty aparat więzadłowy, czyli linki, które trzymają wszystkie kości i nie tylko! – razem. W ten sposób ograniczają nadmierne ruchy, ale niestety są podatne na urazy, które mogą nieść ze sobą sporą bolesność. Jednym
z najmocniejszych w naszym ciele więzadeł jest więzadło.

Otwór znajdujący się w dolnej części miednicy, po obu stronach. Ograniczony jest przez kość kulszową oraz łonową. Przechodzi przez niego m.in. nerw zasłonowy i tętnica zasłonowa. Poza tym do brzegów otworu przyczepiona jest błona zasłonowa, która zasłania praktycznie całe światło tej struktury. Jedynie w górno – bocznej części jest mały przesmyk dla wspomnianych wcześniej tętnicy i nerwu.

Miednica męska i żeńska charakteryzują się różnymi proporcjami, co jest bezpośrednio skorelowane z możliwością porodu. Żeńska miednica jest szersza, ale krótsza, niż miednica męska. Dodatkowo kąt, który tworzą prawa i lewa gałąź dolna kości łonowej jest znacznie większy, co również jest uwarunkowane tym, że kobiety rodzą dzieci.