Ból kciuka przy zginaniu – kilka słów
Strach pomyśleć, co stałoby się gdyby tę funkcję nam odebrać. Dzieje się tak niestety przy chorobie De Quervaina, która znana jest również pod nazwą kciuka matki.
Jaka jest przyczyna patologii?
Jak już wspomniano schorzenie to może dotyczyć młodych matek lub osób zajmujących się małymi dziećmi. Często powtarzany ruch nadgarstka przy podnoszeniu niemowlaka może powodować zmiany degeneracyjne.
Dokładnie następuje pogrubienie się pochewki ścięgna, a tym samym uszkodzenie ścięgien mięśni odwodziciela długiego kciuka i prostownika krótkiego kciuka.
Do czynności, przy których notuje się ryzyko powstania patologii to:
- ruchy łapania (np. liny)
- granie na instrumentach
- łowienie ryb
- granie w golfa
- stolarstwo
- prace biurowe
Jakie są objawy?
Głównym symptomem odczuwanym niemalże przez wszystkich chorych jest ból promieniujący z okolic podstawy kciuka w stronę przedramienia. Szczególnie nasila się podczas chwytania lub prostowania kciuka. Pacjenci opisują ten dolegliwości, jako ostry, piekący i ciągnący ból. Pogarsza się podczas podnoszenia, łapania i ruchów skrętnych.
W obrębie tabakierki anatomicznej, czyli okolicy pomiędzy I., a II. kością śródręcza może dochodzić do powstawania obrzęku. Miejsce tuż poniżej nadgarstka na bocznej części przedramienia może być tkliwe, jak również palpacyjnie można tam wyczuć zgrubienie. Ograniczony będzie również ruch odwodzenia kciuka.
Badaniem, które będzie potwierdzało tę patologię jest test Finkelsteina, który poprzez zginanie kciuka, zaciśnięcie go w pięść i rozciągnięcie mięśni będzie prowokował do bólu.
Jak przebiega rehabilitacja?
Leczenie zachowawcze będzie polegało przede wszystkim na uwolnieniu bólu i zmniejszeniu obrzęku. Kciuk razem z nadgarstkiem może być unieruchomiony ortezą, żeby mięśnie mogły trochę odpocząć. Specjaliści nie są zgodni, co do tego, na jaki okres orteza jest potrzebna, jedni mówią na 4 – 6 tygodni, następni z kolei, że wtedy, kiedy boli.
Podczas rehabilitacji fizjoterapeuta będzie pracował z obrzękiem oraz dolegliwościami bólowymi. Doedukuje pacjenta, jakie ćwiczenia mogą wzmocnić mięśnie nadgarstka, przedramienia i ramienia oraz jak wykonywać ruch, aby nie doprowadzać do podrażniania ścięgien mięśni.
W wymienionych zaleceniach dla pacjenta powinno się znaleźć również unikanie ruchów, które pogarszają stan ścięgien i chłodzenie miejsca urazowego. Dodatkowo farmakoterapia niesterydowymi lekami przeciwzapalnymi znacznie zwiększa skuteczność terapii.
Jak wygląda leczenie operacyjne?
Wykonywane jest rzadko, ponieważ w sytuacjach, w których leczenie zachowawcze zawiedzie, a pacjenta przewlekle męczyć będzie stan zapalny.
Zabieg polega na nacięciu tkanek, tak aby dojść do ścięgien mięśni przywodziciela długiego kciuka oraz prostownika krótkiego kciuka. Chirurdzy następnie tworzą trochę wolnej przestrzeni dla nich rozcinając pochewkę ścięgnistą.
W ten sposób mięśnie mają więcej miejsca i mogą ślizgać się nie powodując dolegliwości bólowych oraz ograniczeń funkcjonalnych.
