Kość strzałkowa – kilka słów
To druga kość, która buduje goleń oprócz piszczeli. Jest jedną ze najsmuklejszych kości długich. Zaczynając się w okolicy stawu kolanowego nie bierze udziału w jego budowie, ale dosięga z kolei stawu skokowego i tworzy część boczną stawu skokowego górnego.
Zbudowana jest typowo dla kości długiej: z trzonu, końca bliższego (głowa) oraz końca dalszego (kostka boczna).
Jaką funkcję ma kość strzałkowa?
Funkcją samej kości jest stabilizowanie stawu skokowego, jak również umożliwienie przyczepu mięśni. Są to m.in. mięśnie:
- prostownik – długi palców oraz długi palucha
- strzałkowy – długi, krótki oraz trzeci
- płaszczkowaty
- zginacz – długi palców oraz długi palucha
- piszczelowy tylny
Jak dochodzi do uszkodzenia kości strzałkowej i czym się objawia?
Ze względu na płytkie ułożenie kości narażona jest na różnego rodzaju kontuzje i złamania. Szczególnie zauważalne jest to u osób uprawiających sport – lekkoatletykę, piłkę nożną. Dodatkowym czynnikiem ryzyka jest osteoporoza, kobiety po menopauzie oraz osoby otyłe.
Symptomy, które mogą wskazywać na uszkodzenie kości strzałkowej to:
- bolesność podczas poruszania nogą
- obrzęk
- zaczerwienienie skóry, krwotok
Samo złamanie nie wiąże się z żadnymi powikłaniami, ponieważ sama goleń jest stabilizowana przez piszczel. Gorzej, jeśli dochodzi do złamania obu kości piszczelowej i strzałkowej. Wtedy usztywnienie nie tylko wiąże się z ortezą stabilizującą, ale całym gipsem.
Jak leczymy uszkodzenia kości strzałkowej?
W niektórych przypadkach, szczególnie kiedy obie kości goleni zostaną złamane wymagane jest leczenie chirurgiczne. Jeżeli jest taka potrzeba to wszczepiana jest tytanowa płytka lub gwoździe. Po zabiegu goleń unieruchomiona jest na kilka tygodni, aby zagwarantować regenerację.
W czym pomoże rehabilitacja uszkodzenia kości strzałkowej?
Jak przy niemal każdym złamaniu ważnym aspektem jest poprowadzenie przez fizjoterapeutę odpowiedniej terapii. Samo unieruchomienie wiąże się z osłabieniem mięśni okalających złamane miejsce, tworzeniem się przykurczów oraz zmniejszeniem ruchomości sąsiadujących stawów.
Warto zadbać o to, żeby rehabilitacja towarzyszyła całemu procesowi regeneracji kości, ponieważ fizjoterapeuta jest w stanie zadbać o mięśnie jeszcze w trakcie unieruchomienia. W ten sposób nie dojdzie do tak znacznego osłabienia, a terapia po ściągnięciu gipsu lub ortezy będzie znacznie skuteczniejsza.