Baza wiedzy

Choroba Osgood-Schlattera występuje również pod nazwą jałowej martwicy kolana. Ta patologia stawu kolanowego dotyka przede wszystkim dzieci i młodzież, szczególnie młodych atletów. Dlaczego? Dowiedz się, kontynuując lekturę tego artykułu!

Jałowa martwica kolana powstaje najczęściej w trakcie jednego z etapów dojrzewania układu kostnego – u dziewczyn to 10 – 12, a u chłopców 12 – 14. Źródłem tej patologii jest powtarzalne pociąganie guzowatości piszczeli przez więzadło właściwe rzepki. Oznacza to, że wielokrotne prostowanie i zginanie kolana pociąga strukturę kości piszczelowej doprowadzając do powstawania stanu zapalnego.

Choroba Osgood-Schlattera jest stanem znacznego przeciążenia układu kostnego i poprzez liczne mikrozłamania, ciągłe pociąganie doprowadza do obrzęku, stanu zapalnego, podczas którego obszar ten jest mocno ukrwiony przez tworzące się naczynia krwionośne.

Dojrzewający układ kostny jest wyjątkowo podatny na wszelkiego rodzaju irytację mechaniczne. Jedną z nich może być między innymi pociąganie więzadła, które jest pośrednim przedłużeniem mięśnia czworogłowego uda. 

Szczególnie dotkliwy jest taki bodziec dla kości piszczeli, jeżeli dodatkowo występuje przykurcz ww. mięśnia, grupy kulszowo – goleniowej, czy też drobne zmiany w biomechanice stawu kolanowego.

Młodzi atleci nie dość, że są w trakcie fazy szybkiego rozwoju szkieletu to dodatkowo dostarczają ciągłe powtarzające się ruchy zginania i prostowania kolana. Właśnie dlatego liczne treningi, wysoka aktywność i często działanie na najwyższych obrotach doprowadza do powstawania patologii w kolanie.

Podczas choroby Osgood-Schlattera dochodzi do stanu zapalnego, a więc objawami mogą być charakterystyczny obrzęk, ból, zaczerwienienie i ogrzanie okolicy guzowatości piszczeli.

Jednak wyróżniającym tę patologię symptomem może być wysoka tkliwość na tej strukturze kostnej, ból podczas aktywności oraz nie występujące przy każdym przypadku wyczuwalne powiększenie się guzowatości piszczeli.

Jednym z najczęściej stosowanych wyjść, jeżeli dochodzi do wystąpienia patologii w obrębie guzowatości piszczeli jest odstąpienie od wysokiej aktywności. Z tego względu zmniejsza się ryzyko pogłębienia choroby. Taka przerwa w niektórych przypadkach może trwać nawet kilka miesięcy.

W cięższych przypadkach przepisywane są leki przeciwzapalne, żele i zimne okłady działające miejscowo.

Po ustąpieniu pierwszych dolegliwości wskazana jest rehabilitacja stawu kolanowego. Celem terapii jest głównie odbudowanie prawidłowej biomechaniki poprzez rozciąganie i wzmacnianie mięśni przednich i tylnych uda

Ze względu na tzw. jądra kostnienia, występujące w dużej ilości u osób młodych zdecydowanie unika się takiego działania. Jedynie w przypadku, kiedy dochodzi do tzw. złamania awulsyjnego wymagane jest ponowne przytwierdzenie więzadła.

Złamanie awulsyjne to oderwanie się przyczepu więzadła wraz z częścią kości – w tym przypadku będziemy mówić o guzowatości piszczeli. Wtedy chirurg będzie o wiele bardziej przychylny podjęciu się operacji w chorobie Osgood-Schlattera.

Tak, więc podsumowując – operacji raczej nie będzie, ponieważ złamania awulsyjne są niezwykle rzadkie.

Bezpośrednia interwencja jest bardzo ryzykowna, ponieważ na wierzchołkach kości znajdują się wcześniej wspomniane jądra kostnienia. Uszkodzenie, któregoś z nich może spowodować, że jedna z kości piszczelowych przestanie rosnąć.

Taka patologia może mieć z kolei łańcuch niekończących się negatywnych skutków – od przyspieszonego zwyrodnienia stawu biodrowego, po problemy z chodzeniem itd.